ارقام مصرف آب، برق و گاز صنعت فولاد با واقعیت فاصله دارد

ارقام مصرف آب، برق و گاز صنعت فولاد با واقعیت فاصله دارد

به گزارش ویکی تک پلاس،  بهرام سبحانی بعد از ظهر امروز (یکشنبه) در نشست خبری این انجمن،  با یادآوری شایعاتی درباره مصرف برق، گاز و آب توسط فولادسازان، اظهار کرد: برخی افراد، آگاهانه یا ناآگاهانه، صنعت فولاد را به مصرف بیش از حد منابع متهم می‌کنند. ادعاهایی مطرح می‌شود که گویی فولاد باعث کمبود برق و گاز در کشور است، بدون آنکه ارقام واقعی با واقعیت مطابقت داشته باشد.

رئیس انجمن تولیدکنندگان فولاد ایران نمونه‌هایی از اطلاعات غلط منتشر شده را ذکر کرد و گفت: بطور مثال برخی می‌گویند تولید فولاد نیازمند مصرف میلیاردها دلار یارانه است یا برای هر تن فولاد اقیانوسی از آب لازم است. در حالی که این اعداد و ارقام برای عموم مردم ناشناخته و اغلب نادرست است.

وی ضمن اشاره به میزان واقعی مصرف منابع، خاطرنشان کرد: کل صنعت فولاد کشور روزانه تنها حدود ۴۰ میلیون متر مکعب گاز مصرف می‌کند که کمتر از پنج درصد از کل شبکه گاز کشور است. همچنین مصرف برق برای تولید فولاد در محدوده ۶۰۰۰ مگاوات قرار دارد.

این فعال صنعت فولاد کشور ضمن بیان اهمیت اقتصادی صنعت فولاد، تصریح کرد: این صنعت سهم قابل توجهی در اشتغال، تولید داخلی و صادرات غیرنفتی دارد. برای تولید یک میلیون تن فولاد، نزدیک سه میلیون تن سنگ‌آهن استخراج و فرآوری می‌شود، فرآیندی که در نهایت علاوه بر اشتغال‌زایی، به ارزآوری برای کشور نیز منجر می‌شود.

سبحانی خاطرنشان کرد که تمرکز رسانه‌ها باید بیشتر بر اعداد و ارقام واقعی عملکرد صنعت فولاد باشد تا دیدگاه‌های نادرست و نیمه‌خالی لیوان درباره مصرف آب، برق و گاز اصلاح شود.

صنعت فولاد در مصرف آب بهینه عمل می‌کند؛ اما چالش اصلی برق و گاز است

سبحانی با ذکر نمونه‌ای از مجتمع فولاد مبارکه، خاطرنشان کرد: در فولاد مبارکه حدود ۱۰ میلیون تن فولاد در سال تولید می‌شود و میزان مصرف آب در این مجموعه به‌طور میانگین کمتر از دو مترمکعب برای هر تن است. در عین حال، همه آبی که در فرآیند تولید به‌کار می‌رود، تصفیه و رسوب‌گیری شده و مجدداً به چرخه بازمی‌گردد.

رئیس انجمن تولیدکنندگان فولاد ایران تشریح کرد: صنعت فولاد از دو نوع آب استفاده می‌کند؛ یکی سیستم بسته که همانند آب در موتور خودرو عمل می‌کند و تنها وظیفه خنک‌کاری دارد و مصرف واقعی در آن وجود ندارد؛ و دیگری آبی که برای خنک‌کاری خطوط تولید به‌کار می‌رود، مانند بخش نورد گرم که طی فرآیند تولید، حجم زیادی آب روی قطعات فولادی ریخته می‌شود، اما این آب نیز در کانال‌ها جمع‌آوری، در برج‌های خنک‌کننده خنک‌سازی و دوباره به چرخه تولید بازگردانده می‌شود. تنها میزان ناچیزی از آب به‌صورت بخار از دست می‌رود و در مجموع مصرف فولادسازان به دلیل بحران آب و هزینه‌های بالای تأمین آن، به‌شدت بهینه‌سازی شده است.

این فعال صنعت فولاد کشور در ادامه به برخی اظهارنظرها درباره مصرف بالای انرژی در صنعت فولاد واکنش نشان داد و گفت: گاهی برخی استادان دانشگاه یا مسئولان بدون درک صحیح از فرآیندها، فولاد را به‌عنوان مقصر اصلی مصرف آب و انرژی معرفی می‌کنند، در حالی‌که واقعیت متفاوت است. دولت هم تصور می‌کند که این صنعت سود بالایی دارد و می‌تواند افزایش قیمت برق و گاز را تحمل کند، در حالی‌که هزینه انرژی در حال حاضر بسیار بیشتر از مواد اولیه مانند سنگ‌آهن است.

سبحانی همچنین به موضوع تأمین مالی فولادسازان اشاره کرد و افزود: علاوه بر هزینه‌های انرژی، صنعت فولاد با بهره‌های سنگین بانکی مواجه است. اکنون وام‌های ارزی با نرخ بهره ۱۰ درصد ارائه می‌شوند و علاوه بر آن، نوسان نرخ ارز فشار مضاعفی بر تولیدکنندگان وارد کرده است. در بخش ریالی نیز نرخ بهره تسهیلات بالای ۳۰ درصد است که هزینه‌های تولید را سنگین‌تر می‌کند.

وی چالش برق در زنجیره فولاد را چالش جدی صنعت دانسته و تصریح کرد: از ۶۰۰۰ مگاوات برق موردنیاز این زنجیره، حدود ۴۰۰۰ مگاوات توسط نیروگاه‌های اختصاصی واحدهای تولیدی تامین می‌شود. با این حال، به دلیل کمبود برق در کشور، حتی برای نیروگاه‌های خودتأمین نیز محدودیت گذاشته‌اند و بخشی از برق تولیدی به جای استفاده در واحدها، به شبکه سراسری اختصاص یافته است. این موضوع باعث شده فولادسازان علاوه بر سرمایه‌گذاری در نیروگاه، با قطعی‌ها و محدودیت‌های متعدد هم روبه‌رو شوند.

سبحانی تاکید کرد: برای رفع ناترازی برق باید توازنی میان مصرف خانگی و صنعتی برقرار شود. اگر قرار باشد کارخانه‌ای نیروگاه بسازد، منطقی است که برق تولیدی آن به مصرف همان واحد اختصاص یابد؛ در غیر این صورت انگیزه‌ای برای سرمایه‌گذاری صنایع در احداث نیروگاه باقی نخواهد ماند.

صنعت فولاد و چالش‌های پیش‌رو

سید رسول خلیفه‌سلطانی- دبیر انجمن تولیدکنندگان فولاد ایران- در صحبت‌های خود در این نشست، به تبیین وضعیت فعلی صنعت فولاد کشور و چالش‌های پیش‌روی این بخش پرداخت و تاکید کرد: موضوع ناترازی در حوزه‌های مختلف تولید فولاد، صرفاً یک مسئله صنعتی نیست بلکه یک موضوع ملی است که باید با رویکردی عمیق و مسئولانه مورد توجه قرار گیرد.

وی ضمن اشاره به شرایط جاری صنعت فولاد اظهار کرد: زمانی در زنجیره فولاد حدود ۳۰ درصد ظرفیت بلااستفاده باقی می‌ماند که به معنای تحمیل مستقیم هزینه به تولیدکنندگان است. این هزینه‌ها گاه به مراتب بیشتر از ۱۰۰ دلار برای هر تن برآورد می‌شود و فشار مضاعفی بر بخش تولید وارد می‌کند.

خلیفه‌سلطانی با تاکید بر لزوم توجه به تحلیل‌های کارشناسی و استفاده از دیدگاه‌های مختلف، خاطرنشان کرد: انجمن فولاد آمادگی دارد تمامی اسناد و تحلیل‌های موجود را در اختیار کارشناسان و ذی‌نفعان قرار دهد تا به صورت موشکافانه بررسی شوند. هرگونه نقد و پیشنهاد می‌تواند به اصلاح و تکمیل سیاست‌ها کمک کند. این مسائل صرفاً دغدغه صنعت فولاد نیست، بلکه یک مسئله ملی است که همه باید نسبت به آن احساس مسئولیت کنند.

وی در بخش دیگری از سخنان خود به موضوع مصرف و تولید منابع حیاتی همچون آب، برق و گاز در صنعت فولاد اشاره کرد و افزود: برخلاف برخی تصورات، فولادسازان نه‌تنها مصرف‌کننده بلکه تولیدکننده آب نیز هستند؛ از طریق چرخه بازچرخانی آب، استفاده از پساب‌ها و همچنین شیرین‌سازی آب، بخشی از نیاز استان‌ها تأمین می‌شود. این موضوعات هزینه‌های سنگینی دارد و لازم است با نگاه دقیق‌تری مورد بررسی قرار گیرد. در حوزه برق و گاز نیز همین ضرورت وجود دارد و باید به‌صورت جامع به آنها پرداخته شود.

دبیر انجمن تولیدکنندگان فولاد ضمن بررسی وضعیت رشد تولید در این صنعت پرداخت و اظهار کرد: میانگین رشد تولید فولاد در کشور طی سال‌های اخیر حدود ۵.۷ درصد بوده و حتی در برخی سال‌ها به ۷ درصد هم رسیده است. اما در شرایط فعلی، رشد واقعی به ۰.۷ درصد کاهش یافته و این رقم عملاً نشان‌دهنده نبود رشد و حتی افت چهار تا پنج درصدی در مقایسه با روند گذشته است.

این مقام مسئول ضمن اشاره به راه‌اندازی واحدهای جدید تولید فولاد طی سال گذشته و امسال خاطرنشان کرد: ورود این واحدها به مدار تولید، بخشی از آمار رشد را تشکیل می‌دهد؛ اما از آنجا که این موضوع در چارچوب طبیعی منحنی یادگیری واحدهای تازه‌تأسیس قرار می‌گیرد، نمی‌توان آن را به‌عنوان رشد واقعی صنعت در نظر گرفت.

خلیفه‌سلطانی تصریح کرد: صنعت فولاد کشور برای عبور از شرایط فعلی نیازمند همگرایی همه بخش‌ها و همراهی ملی است تا بتواند نقش مؤثر خود را در اقتصاد کشور ایفا کند.

صنعت فولاد متهم بی‌گناه در بحران آب/ هشدار درباره کاهش سودآوری و تهدید اشتغال

در ادامه این نشست، احسان دشتیانه- عضو هیأت مدیره انجمن تولیدکنندگان فولاد ایران- در تشریح وضعیت مصرف آب و چالش‌های اقتصادی صنعت فولاد کشور، اظهار کرد: سهم صنعت از کل مصرف آب کشور تنها ۳.۳ درصد است، در حالی‌که حدود هشت درصد آب در بخش شرب خانگی مصرف می‌شود و بخش عمده باقی‌مانده، بدون بازدهی لازم، در کشاورزی هدر می‌رود.

وی با بیان اینکه ایران سالانه ۱۰۰ میلیارد مترمکعب آب مصرف می‌کند، در حالی‌که حدود ۴۰۰ میلیارد مترمکعب ناشی از بارش‌هاست، افزود: اگر کشاورزی ما صنعتی و کارآمد بود، شرایط به‌گونه‌ای متفاوت رقم می‌خورد. نمونه روشن آن صنعت فولاد مبارکه است که با وجود افزایش ظرفیت تولید از یک میلیون تن به هفت میلیون تن، میزان مصرف آب خود را افزایش نداده است. این نشان می‌دهد صنعتی که مصرف خود را بهینه کرده، امروز متهم جلوه داده می‌شود، اما بخشی از اقتصاد کشور که به‌صورت سنتی و اشتباه عمل می‌کند، همچنان ادامه‌دهنده روند پرهزینه و پرمصرف است.

مدیرعامل صبا فولاد خلیج فارس ضمن انتقاد از الگوی کشت در کشور، تصریح کرد: در مناطق کم‌آب مانند اصفهان و دیگر استان‌ها، برنج و هندوانه کشت می‌شود؛ محصولاتی که مصرف آب بالایی دارند. تنها میزان آب مصرفی برای یونجه، معادل کل مصرف بخش صنعت فولاد است که رقمی نزدیک به ۹ میلیارد مترمکعب برآورد می‌شود. این در حالی است که مصرف آب برنج در ایران بیش از ۶ برابر متوسط جهانی است. در واقع اشتباه روی اشتباه تکرار می‌شود و دلیل اصلی آن نیز این است که نمی‌خواهیم با مردم صادقانه سخن بگوییم و ترجیح می‌دهیم صنعت را به‌عنوان متهم اصلی معرفی کنیم.

وی ضمن اشاره به وضعیت اقتصادی صنعت فولاد تاکید کرد: حاشیه سود شرکت‌های فولادی به‌شدت کاهش یافته است. بررسی‌ها نشان می‌دهد سود متوسط این صنعت که در گذشته حدود ۴۰ تا ۶۵ درصد بود، در حال حاضر به‌طور قابل توجهی افت کرده است؛ آن هم بدون در نظر گرفتن اثر تورم. حتی در سه‌ماهه نخست سال گذشته نسبت به سه‌ماهه‌های بعدی، روند سودآوری افزایشی بود، اما اکنون جهت‌گیری نزولی شده است. مقایسه سه‌ماهه اخیر با مدت مشابه سال قبل نیز نشان می‌دهد که شرایط در نیمه دوم سال احتمالاً بدتر خواهد شد.

دشتیانه این وضعیت را «آلارم جدی و زنگ خطر» توصیف کرد و هشدار داد: چنانچه مسئولان هرچه سریع‌تر تصمیمی کلان و استراتژیک اتخاذ نکنند، صنایع کشور در معرض نابودی قرار خواهند گرفت. چنین اتفاقی به معنای از دست دادن بخش غیرنفتی اقتصاد و از بین رفتن اشتغال هزاران نفر خواهد بود؛ موضوعی که نگرانی‌های جدی به‌همراه دارد.

تفاهم‌نامه همکاری سازمان توسعه تجارت و اصناف ایران امضا شد

رشد ۴ درصدی تولید در تیرماه؛ رکود صنعت همچنان ادامه دارد

مذاکرات تجاری آمریکا با هند لغو شد

به گزارش ویکی تک پلاس،  شبکه خبری مالی و اقتصادی «ان دی تی وی پروفیت» (NDTV Profit)، روز شنبه به نقل از منابع آگاه، گزارش داد که دور فعلی مذاکرات برای توافق تجاری دوجانبه پیشنهادی، ممکن است به تاریخ دیگری موکول شود و امیدها برای کاهش تنش‌ها قبل از مهلت ۲۷ اوت برای اعمال تعرفه اضافی بر کالاهای هندی را از بین ببرد.

دونالد ترامپ، رئیس‌جمهور آمریکا، اوایل ماه میلادی جاری، با اشاره به ادامه واردات نفت روسیه توسط دهلی‌نو، تعرفه اضافی ۲۵ درصدی بر کالاهای هندی وضع کرد که تنش‌ها بین دو کشور را به شدت افزایش داد.

این تعرفه جدید واردات که از ۲۷ اوت، اجرایی خواهد شد، تعرفه برخی از صادرات کالاهای هند به آمریکا را تا ۵۰ درصد افزایش می‌دهد.

مذاکرات تجاری میان دهلی‌نو و واشنگتن پس از پنج دور مذاکره به دلیل اختلاف نظر در مورد بازگشایی بخش‌های وسیع بازار کشاورزی و لبنیات هند و توقف خرید نفت روسیه، به شکست انجامید.

بر اساس گزارش رویترز، وزارت امور خارجه هند اعلام کرد که این کشور به دلیل خرید نفت روسیه به طور ناعادلانه‌ای مورد انتقاد قرار گرفته است، اما آمریکا و اتحادیه اروپا همچنان به خرید کالا از روسیه ادامه می‌دهند.

تسلای آسمان‌ها در راه است؟

به گزارش ویکی تک پلاس،  برای اینکه این شرکت هوافضای ناشناخته به تسلای آسمان‌ها تبدیل شود، باید کاری بیش از صرفا عملی کردن تاکسی‌های هوایی انجام دهد.

صنعت هواپیماهای برقی عمودپرواز، زمانی آینده‌نگرانه تلقی می‌شد، اما به سرعت به یک واقعیت تبدیل می‌شود. محصول شاخص «آرچر اوییشن»، هواپیمای «میدنایت» است. این شرکت در حال حاضر، ۶ فروند «میدنایت» دیگر در حال تولید دارد که سه فروند آن در مرحله مونتاژ نهایی است و ناوگان این شرکت را به هشت فروند هواپیما می‌رساند.

«آرچر اوییشن» به سرعت به تجاری‌سازی هواپیمای «میدنایت» خود نزدیک می‌شود. «آرچر اوییشن» در نیمه دوم سال میلادی جاری، قصد دارد آزمایش‌های خلبانی و پرواز را تسریع کند، پارامترهای عملکرد را گسترش دهد و عملیات کامل هواپیماهای برقی عمودپرواز را آغاز کند. از آنجا که این شرکت، هنوز هیچ درآمدی ندارد، در سه ماهه دوم، زیان خالص ۱۱۹ میلیون دلاری و زیان خالص تعدیل‌ شده ۱۱۴ میلیون دلاری را گزارش کرده است.

شاید قابل توجه‌ترین دستاورد «آرچر اوییشن»، تصمیم دولت آمریکا برای نمایش تاکسی‌های هوایی در المپیک ۲۰۲۸ لس‌آنجلس باشد. این شرکت، ارائه‌دهنده رسمی و انحصاری تاکسی‌های هوایی برای این رویداد است.

«آرچر اوییشن» برای شروع درآمدزایی از «میدنایت» منتظر تایید سازمان هواپیمایی فدرال آمریکا (FAA) نماند. هواپیمای «میدنایت» در امارات عربی متحده، تحویل داده شده و منتظر مجوز پرواز تجاری است. این امر به شرکت کمک می‌کند تا درآمد کسب کند. تحلیلگران انتظار دارند «آرچر اوییشن» درآمد ۱.۴۲ میلیون دلاری را در سال ۲۰۲۵ گزارش کند که تا سال ۲۰۲۶، به ۱۰۳.۴ میلیون دلار افزایش می‌یابد.

توسعه زیرساخت‌ها، اعتماد عمومی، ادغام ترافیک هوایی و صدور گواهینامه ایمنی، چالش‌هایی هستند که «تسلا» هرگز در صنعت خودرو با آنها مواجه نشده است. اگر «آرچر اوییشن» بتواند بر این چالش‌ها غلبه کند، صنعتی با رقبای مستقیم احتمالی کمتر از بازار شلوغ خودروهای برقی که «تسلا» در حال حاضر با آن روبرو است، ایجاد خواهد کرد.

اگر «آرچر اوییشن» به وعده‌هایش، مانند راه‌اندازی عملیات تاکسی هوایی در مقیاس المپیک و ورود به بازارهای دفاعی عمل کند، پتانسیل تعریف اولین نسل از حمل و نقل هوایی شهری کاربردی و سودآور را دارد. اگر این شرکت موفق شود، دیگر خودروهای پرنده، به عنوان یک داستان علمی تخیلی در نظر گرفته نخواهند شد.

بر اساس گزارش یاهو فایننس، سرمایه‌گذاران اولیه‌ای که به پتانسیل شرکت اعتقاد دارند و مایل به پذیرش ریسک کوتاه‌مدت هستند، ممکن است پس از رسیدن به پتانسیل کامل، سود قابل‌توجهی کسب کنند.

بی‌وای‌دی حکمران دریا شد

به گزارش ویکی تک پلاس، شرکت بی‌وای‌دی (BYD)، که سال میلادی جاری در مسیر پیشی گرفتن از «تسلا» به عنوان برترین فروشنده خودروهای برقی در جهان است، در سال ۲۰۲۲ تصمیم گرفت ناوگانی متشکل از هفت کشتی غول پیکر بسازد که هر کدام قادر به حمل هزاران خودرو باشند.

برخلاف اکثر رقبای غربی خود که معمولا در کشتی‌های حمل خودرو که توسط شرکت‌های کشتیرانی اداره می‌شوند، فضا می‌خرند، بی‌وای‌دی با حذف واسطه، برنامه‌های بلندپروازانه برای فروش نیمی از خودروهایش در خارج از چین تا سال ۲۰۳۰ را دو چندان کرده است. تعداد ۶ کشتی غول‌پیکر بی‌وای‌دی در سال میلادی گذشته، وارد فعالیت شده‌اند.

داده‌های به‌دست‌آمده بیزینس اینسایدر از اپلیکیشن ارائه‌دهنده‌ خدمات ردیابی کشتی «مارین ترافیک»، نشان می‌دهد که چگونه این خودروساز چینی با توجه به رقابت با «تسلا» و پیشی گرفتن از خودروسازان قدیمی، از این ناوگان برای پیشبرد توسعه‌ بین‌المللی بی‌سابقه‌ استفاده می‌کند.

خودروهای برقی در دریاهای آزاد

کشتی «بی وای دی اکسپلورر شماره یک» (BYD Explorer No.۱) با طول ۲۰۰ متر، اولین کشتی بی‌وای‌دی بود که در ژانویه ۲۰۲۴ به آب انداخته شد. کشتی «ژنگژو» (Zhengzhou) که می‌تواند تا ۷۰۰۰ وسیله نقلیه را حمل کند، هفتمین کشتی بود که در جولای به ناوگان پیوست. «شنزن» (Shenzhen)، بزرگترین کشتی در ناوگان این شرکت است که ظرفیت حمل بیش از ۹۰۰۰ وسیله نقلیه را دارد و یکی از بزرگترین کشتی‌های حمل خودرو در جهان به شمار می‌رود.

شرکت بی‌وای‌دی در نیمه اول سال ۲۰۲۳، تنها ۲۵۰۰ دستگاه خودرو در برزیل فروخته است. طبق داده‌های فدراسیون ملی توزیع خودروهای برزیل، این شرکت از ابتدای سال میلادی جاری تاکنون، بیش از ۵۶ هزار دستگاه خودرو در آنجا فروخته است. این رقم بیشتر از نیسان، رنو و فورد است و باعث شده است که شرکت بی‌وای‌دی در یکی از سریع‌ترین بازارهای رو به رشد خودروهای برقی جهان، جایگاه غالب را به خود اختصاص دهد.

فروش بی‌وای‌دی در اروپا، در نیمه اول سال میلادی جاری، بیش از ۳۰۰ درصد بیشتر از نیمه اول سال ۲۰۲۴ بود. این خودروساز چینی برای اولین بار در آوریل، خودروهای تمام برقی بیشتری نسبت به «تسلا» در اروپا فروخت و فروش جهانی خودروهای برقی آن در سه فصل گذشته از «تسلا» پیشی گرفته است.

استراتژی بی‌وای‌دی، صنعت حمل ونقل خودرو را که از نظر تاریخی تحت سلطه تعداد انگشت‌شماری از شرکت‌های حمل ونقل معتبر بوده است، متحول می‌کند. شرکت‌های کشتیرانی بزرگ، فضای روی کشتی‌های خود را به چندین شرکت می‌فروشند، سپس سعی می‌کنند در بندر توقف کنند و برای سفرهای برگشت بار تحویل بگیرند، اما استراتژی بی‌وای‌دی این است که مستقیما حرکت کند، تعداد زیادی از خودروهای برقی را در یک یا دو بندر مقصد تخلیه کند و اغلب خالی به چین بازگردد.

«استفان دایر»، مدیر عامل شرکت مشاوره خودرو آلیکس پارتنر، گفت: انگیزه صنعت خودروهای برقی چین برای گسترش به خارج از کشور، ناشی از یک جنگ قیمتی بی‌پایان در داخل کشور است، زیرا بیش از ۱۰۰ برند خودروهای برقی در رقابتی‌ترین بازار خودروی جهان با یکدیگر رقابت می‌کنند.

بی‌وای‌دی می‌تواند با افزایش فروش کنار بیاید. فروش این خودروساز در جولای، برای اولین‌ بار در سال میلادی جاری کاهش یافت و هدف این خودروساز برای فروش ۵.۵ میلیون خودرو در سال ۲۰۲۵ را کاهش داد.

تصمیم بی‌وای‌دی برای اداره کشتی‌هایش، ریشه در کمبود عرضه پس از کووید بین سال‌های ۲۰۲۱ تا ۲۰۲۳ داشت.

بخش کلیدی فرمول بی‌وای‌دی برای ساخت سریع‌تر و ارزان‌تر خودروهای برقی نسبت به رقبایش، کنترل بر زنجیره تامین است. این شرکت تقریبا تمام قطعاتش را تولید می‌کند.

بی‌وای‌دی، تنها شرکت چینی تولیدکننده خودروهای برقی نیست که در حوزه حمل ونقل دریایی عمیق فعالیت می‌کند. رقیبانی مانند «سایک موتورز» ناوگان‌های بزرگ‌تری ساخته‌اند و پیش‌بینی شده است که سهم ناوگان جهانی حمل خودرو در دریا که توسط شرکت‌های چینی کنترل می‌شود، در چند سال آینده، از ۱۰ تا ۱۵ درصد، به ۲۵ درصد افزایش خواهد یافت.

بر اساس گزارش بیزینس اینسایدر، ناوگان بی‌وای‌دی هیچ نشانه‌ای از کاهش سرعت نشان نمی‌دهد. طبق آمار این شرکت، صادرات ماهانه خودرو این خودروساز در جولای تقریبا سه برابر بیشتر از سال گذشته بوده است و کشتی‌هایش تاکنون ۶ سفر به اروپا انجام داده‌اند.